Το Fallingwater αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του Frank Lloyd Wright. Αναγνωρισμένος ως «ο μεγαλύτερος Αμερικανός αρχιτέκτονας όλων των εποχών», ο Wright σχεδίασε ένα εξαιρετικό σπίτι γνωστό ως Fallingwater που επαναπροσδιόρισε τη σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο, την αρχιτεκτονική, και τη φύση. Το οίκημα χτίστηκε με σκοπό να αποτελέσει χώρο διακοπών και ξεκούρασης της οικογένειας του Edgar Kaufmann, γνωστού και πετυχημένου επιχειρηματία στο Pittsburgh, της Pennsylvania.
Το τζάκι είναι κατασκευασμένο από ογκόλιθους που βρέθηκαν στο οικόπεδο στο οποίο κτίστηκε - όπως προδίδει και μια σειρά ογκόλιθων που προεξέχουν από το πάτωμα του σαλονιού, ακριβώς στη θέση όπου υπήρχαν και πριν. Αρχικά ο Wright δεν σκόπευε να τις αφήσει εκεί, ωστόσο ήταν από τα αγαπημένα σημεία των ιδιοκτητών, οι οποίοι επέμειναν να μείνουν όπως ήταν. Οι πέτρες του πατώματος γυαλίστηκαν, ενώ αυτές της εστίας έμειναν φυσικές, δίνοντας την εντύπωση στεγνών βράχων που προεξέχουν από ένα ρυάκι. Η ανάμειξη με το τοπίο επεκτείνεται και στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Για παράδειγμα. όπου το γυαλί συναντά πέτρινο τοίχο, δεν υπάρχει μεταλλικό πλαίσιο, το γυαλί στεγανοποιείται απ’ ευθείας μέσα στην πέτρα. Υπάρχουν κλιμακοστάσια που οδηγούν κατευθείαν κάτω στο νερό. Επίσης στη “γέφυρα” που ενώνει την κύρια κατοικία με τα οικήματα των καλεσμένων και των υπηρετών, ένας φυσικός βράχος ρίχνει νερό στο εσωτερικό, το οποίο ξανά οδηγείται έξω. Τα υπνοδωμάτια είναι μικρά, κάποια με χαμηλά ταβάνια, πιθανότατα για να ωθούν τους χρήστες “έξω”, στους κοινόχρηστους ανοιχτούς χώρους και στη φύση.
Το ζωντανό ρέμα ο ήχος του οποίου διατρέχει συνεχώς το εσωτερικό του σπιτιού, περιβάλλει άμεσα το κτίσμα, και οι τοίχοι από την τοπική πέτρα, μαζί με τους μεγάλους και προεξέχοντες εξώστες (που μοιάζουν με τις διαμορφώσεις των φυσικών βράχων του τοπίου) συνυπάρχουν σε αρμονία με την γραμμή του αρχιτέκτονα, ο οποίος ήθελε τα κτίρια του να είναι πιο “οργανικά” και σε άμεση σύνδεση και επαφή με το περιβάλλον τους. Παρόλο που ο καταρράκτης ακούγεται από το εσωτερικό του κτιρίου, δεν είναι ορατός, παρά μόνο από το εξωτερικό. Ο σχεδιασμός προβλέπει εκτεταμένα ανοίγματα παραθύρων και μεγάλες βεράντες στα κύρια δωμάτια, ώστε να δίνεται μια αίσθηση εγγύτητας με το φυσικό περιβάλλον. Μοναδική εμπειρία για όποιον το επισκεφτεί, είναι να κατεβεί την εσωτερική σκάλα που βρίσκεται στο καθιστικό και αιωρείται πάνω από το ορμητικό ρεύμα. Οι έντονες οριζόντιες και κάθετες γραμμές του αποτελούν χαρακτηριστικό του Fallingwater.
Ο Frank Loyd Wright ιδιαίτερα τολμηρός για την εποχή του, ήξερε να προβλέπει και να εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του, καινούριου τότε, οπλισμένου σκυροδέματος.